มะปรางหวาน มะยงชิด กับการให้ทานทำบุญ
ขอคุณภาพจาก travelthaiza.com
มันเกี่ยวกันอย่างไร และมันคืออะไร ที่จริงแล้ววันนี้ผมต้องการนำเสนอเรื่องการให้ทานมากกว่าเรื่องการปลูกมะปรางหวาน มะยงชิด พอดีว่าตั้งใจจะเขียนเรื่องมะปรางหวานแล้วก็ทำให้นึกถึงคุณตาของผมขึ้นมา ซึ่งท่านเสียไปหลายปีแล้ว ท่านได้ปลูกมะปรางหวานกับเปรี้ยวไว้คู่กันอย่างละ 1 ต้น ที่หน้าบ้านบริเวณริมถนน ซึ่งก็มักจะมีผู้คนเดินผ่านไปมาอยู่เป็นประจำทุกวัน ครั้นเมื่อถึงเวลาที่เจ้าผลไม้ชนิดนี้ให้ผลผลิตเก็บดอกออกผลได้ ก็มักจะมีคนรู้จักมาเก็บไปกินบ้าง ขอบ้าง ซึ่งคุณตาของผมท่านก็ไม่ได้หวงห้ามอะไร เพียงแต่ท่านบอกว่าอย่าพึ่งเก็บกินกันเสียหมดละ เหลือไว้ให้หลานกูบ้าง เดี๋ยวมันกำลังจะกลับมาเที่ยวบ้านกู จากประโยคดังกล่าวข้างต้นทำให้ผมรู้สึกได้ว่าการทำบุญหรือทำทาน หรือการทำอะไรเพื่อคน หรือสังคมนั้นเป็นเรื่องที่ทำได้ง่ายมาก เช่นการปลูกต้นมะปรางหวานดังที่กล่าวมา จึงทำให้รู้ว่าคนเรานั้นในบางครั้งก็ไม่จำเป็นต้องทำบุญ ทำทานด้วยเงินเสมอไป แค่เพียงปลูกต้นไม้อะไรก็ได้สักต้นที่กินได้หน้าบ้านเราเอง แล้วก็แจกบ้าง ให้บ้าง เท่านี้ก็รู้สึกมีความสุขแล้ว สุขทั้งผู้ให้และผู้รับ ผู้คนก็เกิดความรักสามัคคีกันมากขึ้นด้วยครับ และที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ก็หวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะมีใครนำเอาความคิดดังกล่าวนี้ไปใช้บ้าง ทำตามบ้าง ก็ไม่ว่ากัน เป็นการทำบุญทำทานที่เรียบง่าย และน ี่ก็ดูเหมือนเป็นภูมิปัญญาชาวบ้านอย่างหนึ่งด้วยครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น